คนเรามีมากมายหลายประเภท บางคนชอบน้อยใจ บางคนร่าเริง ส่วนบางคนก็มีอารมณ์ขันอยู่เสมอ หากลองสังเกตดูให้ดีแล้วล่ะก็ คนเหล่านี้อาจอยู่รอบตัวคุณ

        หากถามว่าคุณชอบคนนิสัยแบบไหน หลายคนอาจตอบว่าชอบคนที่กระตือรือร้น มองโลกในแง่ดี ยิ้มเก่ง เพราะว่าคนแบบนี้เองที่ทำให้เรารู้สึกเป็นกันเอง เข้าหาง่าย พวกเขาจะไม่ค่อยทำร้ายความรู้สึกคุณ หรือทำให้คุณอับอาย และมักพยายามทำให้คุณรู้สึกสบายใจอยู่เสมอ

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

        พวกเขามักมีพลังงานอะไรบางอย่างที่คอยดึงดูดคุณให้เข้าหา และยิ่งคุณทำความรู้จักมากขึ้นก็ยิ่งรู้สึกสบายใจ และเพลิดเพลินไปกับพวกเขา เพราะคนแบบนี้นี่แหละที่ทำให้เรารู้สึกถึงความเรียบง่าย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ยังยิ้มได้อยู่

        แต่คุณอาจไม่รู้ว่าความจริงพวกเขานั่นแหละที่เป็นคนคิดมากกว่าใคร พวกเขายิ้มหัวเราะในเวลาที่มีความสุข และก็สามารถยิ้มได้ในเวลาที่เศร้าด้วย ไม่ค่อยแสดงความในใจให้ใครรู้ได้ง่าย

        อารมณ์ที่เรียบเฉยแม้จะผ่านอะไรเลวร้ายแค่ไหน เราไม่มีทางรู้เลยว่าเขากำลังเศร้าหรือเสียใจเรื่องอะไรอยู่ ถึงแม้ว่าคุณยังไม่แน่ใจ และอยากจะเข้าไปปลอบใจแค่ไหนก็อาจทำได้ยาก เพราะเขายังคงฝืนยิ้มออกมาได้ และยังเคยชินที่จะบอกทุกคนให้เลิกเป็นห่วง เขาจะมองปัญหาอย่างใจเย็น ทำให้ทุกคนไม่ค่อยรู้สึกเป็นห่วงนัก

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

        กลัวว่าจะมีคนรู้ว่าตัวเองเสียใจจนเคยชิน ถึงแม้ในใจจะเศร้าแค่ไหนก็ยังยิ้มออกมาได้ คอยเก็บซ่อนอารมณ์เหล่านั้นไว้เบื้องลึกข้างใน บางครั้งอาจแค่เคยถูกทำร้าย แต่ก็ได้แค่ยิ้มสู้และให้อภัยคนที่เคยทำให้เสียใจ ที่จริงไม่ใช่เพราะใจกว้างหรอก แค่ไม่อยากให้ตัวเองจมอยู่ในความเสียใจนานเกินไปต่างหาก บางครั้งแค่ยิ้มและมองให้เป็นอดีต วันพรุ่งนี้ที่ดีกว่าอาจรอเราอยู่

        อาจบอกทุกคนว่า “ช่วงนี้สบายดี กินดีอยู่ดีมาก” ทั้งที่ทำงานหนักจนต้องทำโอทีเพิ่ม แต่ก็ยังยิ้มและบอกทุกคนว่า “งานก็ยังสบายอยู่” ทั้งที่อันที่จริงมีงานมากมายก่ายกองจนทำไม่หมด ราวกับมีก้อนหินก้อนใหญ่มาทับบนตัวจนไม่สามารถวิ่งหนีได้ ได้แต่ค่อยๆเดินไปข้างหน้าเพียงอย่างเดียว ที่ยังยิ้มได้เสมอเพราะว่า “กลัว” ว่าคนรอบตัวจะเป็นห่วงเขาเท่านั้นเอง

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

        ยิ่งฝืนยิ้มอย่างมีความสุข ยิ่งปิดบังความรู้สึกข้างในไว้ยาก... มีคนเคยบอกว่าคนเราเวลาเจอปัญหาในชีวิต ไม่จำเป็นต้องยิ้มสู้เสมอไป เพราะการแสร้งยิ้มยิ่งเพิ่มภาระให้แก่เรา ถ้าสามารถยิ้มให้คนรอบข้างได้อย่างปกติ เพราะฉะนั้นก็ต้องร้องไห้ให้คนใกล้ตัวได้เช่นเดียวกัน

        เวลาที่เจอปัญหาหนักหนาสาหัส ได้แต่ฝืนยิ้มและปล่อยผ่านไป เวลาที่ถูกหักหลัง ถึงแม้จะเสียใจ แต่ก็ไม่เคยแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น และบอกทุกคนว่าฉันไม่แพ้ ยิ่งเก็บเอาไว้ก็ยิ่งเศร้าเสียใจ เก็บไว้นานเข้าก็ต้องมีสักวันที่ต้องระบายออกมา

(เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น)

        คนที่ยังยิ้มได้ทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะร้อนหรือหนาว อย่าเก็บเอาไว้คนเดียวเลย แชร์มันออกมาดีกว่า เพราะทุกคนก็อ่อนแอได้ทั้งนั้น ในเวลานี้ก็ควรระบายมันออกมาให้คนใกล้ตัวฟัง เวลาที่เหงาและอ่อนแอ บางครั้งการได้ปลดปล่อยออกมา จะทำให้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง

ที่มา : LIEKR